Ερλιχίωση - Διροφιλαρίωση - Λεϊσμανίαση:
Ερλιχίωση - Διροφιλαρίωση - Λεϊσμανίαση:
ΠΩΣ ΝΑ ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΤΕ ΤΟ ΣΚΥΛΟ ΣΑΣ
του Βασίλη Ι. Βενιού
Κτηνίατρου
Στο άρθρο αυτό θα αναφερθούμε στις προφυλάξεις που πρέπει να παίρνουμε ώστε να χαιρόμαστε τα σκυλιά μας όσο το δυνατόν για περισσότερα χρόνια.
Στην Ελλάδα, και συγκεκριμένα στη Βόρεια Ελλάδα που μας ενδιαφέρει άμεσα, τρεις είναι οι νόσοι που μαστίζουν τους σκύλους μας:
α) Η ερλιχίωση του σκύλου
β) Η διροφιλαρίωση του σκύλου
γ) Η λεϊσμανίαση του σκύλου
Σ΄ αυτές τις τρεις κυριότερες νόσους θα αναφερθούμε αναλυτικότερα στο παρόν άρθρο, και ειδικότερα στους τρόπους με τους οποίους μπορούμε να προφυλάξουμε το σκυλί μας από αυτές.
Α. ΕΡΛΙΧΙΩΣΗ ΤΟΥ ΣΚΥΛΟΥ
Μεταδίδεται από σκύλο σε σκύλο με τους κρότωνες (τσιμπούρια). Ο προσβεβλημένος σκύλος παρουσιάζει πυρετό, ανορεξία, εύκολη κόπωση. Σε πιο βαριά περιστατικά έχουμε αιμορραγίες και θάνατο.
Η νόσος παρουσιάζεται τους ανοιξιάτικους και καλοκαιρινούς μήνες, όταν δηλαδή υπάρχει έντονη δραστηριότητα και των κροτώνων. Επομένως, για να προφυλάξουμε πλήρως το σκύλο μας, πρέπει από το μήνα Μάρτιο κιόλας να φροντίζουμε να μην προσβληθεί από τσιμπούρια. Αυτό επιτυγχάνεται με τα διάφορα αντιπαρασιτικά φάρμακα που κυκλοφορούν στο εμπόριο.
Υπάρχουν πάρα πολλά σκευάσματα, των οποίων η αποτελεσματικότητα δεν είναι η ίδια σε όλους τους σκύλους. Άρα θα πρέπει να πειραματιστούμε για να βρούμε το καταλληλότερο για το σκύλο μας, και να φροντίζουμε να το εφαρμόζουμε μέχρι τα πρώτα κρύα του Νοεμβρίου, οπότε συνήθως - όχι πάντα βέβαια - ατονεί το πρόβλημα των τσιμπουριών.
Β. ΔΙΡΟΦΙΛΑΡΙΩΣΗ ΤΟΥ ΣΚΥΛΟΥ
Στη σημαντική αυτή νόσο αναφερθήκαμε διεξοδικά σε προηγούμενο τεύχος του περιοδικού "ΚΥΝΗΓΩΝΤΑΣ". Μεταδίδεται από σκύλο σε σκύλο μέσω των κουνουπιών. Προσβάλλει τα μεγάλα αγγεία και την καρδιά. Ο σκύλος τελικά πεθαίνει από δεξιά καρδιακή ανεπάρκεια.
Ευτυχώς για εμάς και για τα σκυλιά μας, η προφύλαξη από την διροφιλαρίωση είναι εύκολη και σίγουρη. Κυκλοφορούν στην ελληνική αγορά διάφορα σκευάσματα τα οποία όλα είναι αποτελεσματικά.
Χρειάζεται προσοχή σε δύο μόνο σημεία:
Η μέθοδος προφύλαξης που θα επιλέξουμε εφαρμόζεται μόνο εφόσον ο σκύλος μας έχει εξεταστεί από κτηνίατρο και διαπιστωθεί ότι δεν νοσεί ήδη από διροφιλάρια
Η μέθοδος προφύλαξης πρέπει να εφαρμόζεται καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου, ή έστω με μόνη διακοπή από το Νοέμβριο μέχρι και το Φεβρουάριο, ανάλογα με την περιοχή.
Γ. ΛΕΪΣΜΑΝΙΑΣΗ ΤΟΥ ΣΚΥΛΟΥ
Η λεϊσμανίαση μεταδίδεται από σκύλο σε σκύλο με ένα είδος σκνίπας και, καθώς είναι η πιο δυσίατη νόσος, η συνήθης κατάληξή της είναι ο θάνατος του σκύλου μας.
Για την προφύλαξή του έχουν κατά καιρούς προταθεί διάφορα προϊόντα των οποίων όμως η αποτελεσματικότητα δεν είναι απόλυτα τεκμηριωμένη.
Έτσι, τελικά, η καλύτερη προστασία για το σκύλο μας παραμένει η έγκαιρη διάγνωση της νόσου. Θα πρέπει κάθε χρόνο να εξετάζεται, έτσι ώστε να ξέρουμε εάν κόλλησε ή όχι.
Ελπίζοντας ότι το άρθρο αυτό θα σας βοηθήσει να προφυλάξετε σωστά το σκύλο σας, θα ήθελα τέλος να ευχηθώ μια καλή κυνηγετική περίοδο, χωρίς παράλογους χρονικούς περιορισμούς, και με μεγαλύτερη συσπείρωση των κυνηγών - μελών στο σύλλογό μας.
ΠΩΣ ΝΑ ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΤΕ ΤΟ ΣΚΥΛΟ ΣΑΣ
του Βασίλη Ι. Βενιού
Κτηνίατρου
Στο άρθρο αυτό θα αναφερθούμε στις προφυλάξεις που πρέπει να παίρνουμε ώστε να χαιρόμαστε τα σκυλιά μας όσο το δυνατόν για περισσότερα χρόνια.
Στην Ελλάδα, και συγκεκριμένα στη Βόρεια Ελλάδα που μας ενδιαφέρει άμεσα, τρεις είναι οι νόσοι που μαστίζουν τους σκύλους μας:
α) Η ερλιχίωση του σκύλου
β) Η διροφιλαρίωση του σκύλου
γ) Η λεϊσμανίαση του σκύλου
Σ΄ αυτές τις τρεις κυριότερες νόσους θα αναφερθούμε αναλυτικότερα στο παρόν άρθρο, και ειδικότερα στους τρόπους με τους οποίους μπορούμε να προφυλάξουμε το σκυλί μας από αυτές.
Α. ΕΡΛΙΧΙΩΣΗ ΤΟΥ ΣΚΥΛΟΥ
Μεταδίδεται από σκύλο σε σκύλο με τους κρότωνες (τσιμπούρια). Ο προσβεβλημένος σκύλος παρουσιάζει πυρετό, ανορεξία, εύκολη κόπωση. Σε πιο βαριά περιστατικά έχουμε αιμορραγίες και θάνατο.
Η νόσος παρουσιάζεται τους ανοιξιάτικους και καλοκαιρινούς μήνες, όταν δηλαδή υπάρχει έντονη δραστηριότητα και των κροτώνων. Επομένως, για να προφυλάξουμε πλήρως το σκύλο μας, πρέπει από το μήνα Μάρτιο κιόλας να φροντίζουμε να μην προσβληθεί από τσιμπούρια. Αυτό επιτυγχάνεται με τα διάφορα αντιπαρασιτικά φάρμακα που κυκλοφορούν στο εμπόριο.
Υπάρχουν πάρα πολλά σκευάσματα, των οποίων η αποτελεσματικότητα δεν είναι η ίδια σε όλους τους σκύλους. Άρα θα πρέπει να πειραματιστούμε για να βρούμε το καταλληλότερο για το σκύλο μας, και να φροντίζουμε να το εφαρμόζουμε μέχρι τα πρώτα κρύα του Νοεμβρίου, οπότε συνήθως - όχι πάντα βέβαια - ατονεί το πρόβλημα των τσιμπουριών.
Β. ΔΙΡΟΦΙΛΑΡΙΩΣΗ ΤΟΥ ΣΚΥΛΟΥ
Στη σημαντική αυτή νόσο αναφερθήκαμε διεξοδικά σε προηγούμενο τεύχος του περιοδικού "ΚΥΝΗΓΩΝΤΑΣ". Μεταδίδεται από σκύλο σε σκύλο μέσω των κουνουπιών. Προσβάλλει τα μεγάλα αγγεία και την καρδιά. Ο σκύλος τελικά πεθαίνει από δεξιά καρδιακή ανεπάρκεια.
Ευτυχώς για εμάς και για τα σκυλιά μας, η προφύλαξη από την διροφιλαρίωση είναι εύκολη και σίγουρη. Κυκλοφορούν στην ελληνική αγορά διάφορα σκευάσματα τα οποία όλα είναι αποτελεσματικά.
Χρειάζεται προσοχή σε δύο μόνο σημεία:
Η μέθοδος προφύλαξης που θα επιλέξουμε εφαρμόζεται μόνο εφόσον ο σκύλος μας έχει εξεταστεί από κτηνίατρο και διαπιστωθεί ότι δεν νοσεί ήδη από διροφιλάρια
Η μέθοδος προφύλαξης πρέπει να εφαρμόζεται καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου, ή έστω με μόνη διακοπή από το Νοέμβριο μέχρι και το Φεβρουάριο, ανάλογα με την περιοχή.
Γ. ΛΕΪΣΜΑΝΙΑΣΗ ΤΟΥ ΣΚΥΛΟΥ
Η λεϊσμανίαση μεταδίδεται από σκύλο σε σκύλο με ένα είδος σκνίπας και, καθώς είναι η πιο δυσίατη νόσος, η συνήθης κατάληξή της είναι ο θάνατος του σκύλου μας.
Για την προφύλαξή του έχουν κατά καιρούς προταθεί διάφορα προϊόντα των οποίων όμως η αποτελεσματικότητα δεν είναι απόλυτα τεκμηριωμένη.
Έτσι, τελικά, η καλύτερη προστασία για το σκύλο μας παραμένει η έγκαιρη διάγνωση της νόσου. Θα πρέπει κάθε χρόνο να εξετάζεται, έτσι ώστε να ξέρουμε εάν κόλλησε ή όχι.
Ελπίζοντας ότι το άρθρο αυτό θα σας βοηθήσει να προφυλάξετε σωστά το σκύλο σας, θα ήθελα τέλος να ευχηθώ μια καλή κυνηγετική περίοδο, χωρίς παράλογους χρονικούς περιορισμούς, και με μεγαλύτερη συσπείρωση των κυνηγών - μελών στο σύλλογό μας.